13 Νοεμβρίου 2019
Ανάμεσα σε δύο ρόλους, του Δούκα και του αδελφού του, του Μιλτιάδη, ήταν… διχασμένος ο Λεωνίδας Κακούρης, όπως αποκάλυψε μιλώντας στο Radio North 98 και στην εκπομπή «Όσα φέρνει ο Βαρδάρης». Ο Λεωνίδας Κακούρης, που μαζί με τους συναδέλφους του, καθηλώνουν το τηλεοπτικό κοινό με τις Άγιες Μέλισσες, το σήριαλ εποχής με τα μεγάλα νούμερα τηλεθέασης και ένα από τα πλουσιότερα καστ, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για την θεατρική παράσταση «Στο Φαλιμέντο του κόσμου», βασισμένη σε κείμενα από το βιβλίο του Νικόλα Άσιμου «Αναζητώντας κροκανθρώπους».
«Ο Νικόλας Άσιμος είναι ένας καλλιτέχνης ο οποίος έχει αφήσει ένα δυνατό στίγμα το χρονικό διάστημα που πέρασε από την ελληνική μουσική, έχει αφήσει παρακαταθήκη εκατοντάδων τραγουδιών και κειμένων και δράσεων και πολιτικών κινήσεων και αντίστασης. Η παράσταση που παίζουμε δεν είναι αγιογραφία. Με αφορμή τα τραγούδια του και βασισμένοι σε κείμενα που πήραμε μέσα από το βιβλίο του ‘‘Αναζητώντας κροκανθρώπους’’ θελήσαμε να αναδείξουμε όλες τις πτυχές του καλλιτέχνη και ανθρώπου», σημείωσε ο κ. Κακούρης για την μουσικοθεατρική παράσταση που παίζεται από το 2013 και ανεβαίνει σήμερα Τετάρτη 13 και αύριο Πέμπτη 14 Νοεμβρίου στο θέατρο Αμαλία.
Όπως τόνισε, η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που αγκαλιάζει τις καλές δουλειές. «Το κοινό δεν είναι το μέσο κοινό, είναι πιο ανεπτυγμένο το κριτήριό του», είπε χαρακτηριστικά, ενώ περιέγραψε ως δύσκολο και σκοτεινό το ταξίδι, μέχρι να καταφέρει να μπει στο μυαλό μιας τόσο αντισυμβατικής προσωπικότητας όπως ο Νικόλας Άσιμος. «Όμως δεν είναι τόσο μαύρος, όσο ίσως να έχει ταυτιστεί. Τα είχε όλα, ήταν και γιορτή και πανηγύρι…».
Αν και ως άνθρωπος είναι πολύ ευγενικός, πολύ συμπαθητικός, τις περισσότερες φορές υποδύεται τον κακό, όπως τώρα, στις Άγριες Μέλισσες… «Στις Άγριες Μέλισσες ήμουν ανάμεσα σε δύο ρόλους, ανάμεσα στον Μιλτιάδη που είναι ο αδελφός του Δούκα και στον Δούκα. Είναι και οι δύο πολύ σπουδαίοι ρόλοι. Όταν διαλέγουμε κάποιον ρόλο δεν πάμε με κριτήριο αν είναι καλός ή κακός χαρακτήρας. Το κριτήριο είναι το πόσο σύνθετος είναι ένας ρόλος, πόσος βαθύς και πόσο πολυεπίπεδος μπορεί να γίνει. Διότι ο κακός είναι μονόχορδα κακός; Ήταν κακός από μόνος του; Κάτι πήγε στραβά για να καταλήξει ένας άνθρωπος στο να φέρει αυτόν τον χαρακτηρισμό».
Παραδέχεται ότι ο Δούκας είναι άπληστος, πολύ άπληστος. «Πολύς καημός με αυτά τα χωράφια. Εγώ θα του τα έδινα αν ήμουν η Λενιώ, να ηρεμήσει λίγο…», είπε με χιούμορ.
«Οι Άγριες Μέλισσες είναι μια καλή επανεκκίνηση για να καταλάβουν όλοι, οι υπεύθυνοι των καναλιών, αυτοί που χρηματοδοτούν τις παραγωγές, ότι όταν αυτοί θέλουν εμείς μπορούμε. Σε επίπεδο σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας, ενδυματολογίας, υποκριτικής, τεχνικών, είμαστε πολύ ψηλά. Αυτό που μας λείπει είναι οι συνθήκες. Να μας δοθούν αυτές οι συνθήκες, όπως φέτος με τις Άγριες Μέλισσες, όπου ήρθαν και κούμπωσαν όλα με έναν τρόπο μαγικό και δίνουμε όλοι το κάτι παραπάνω σε αυτή τη δουλειά, γιατί την πιστέψαμε. Από την άλλη αυτή η δουλειά είναι ένας φως σε αυτό το βαθύ τούνελ που έχουμε περάσει. Όταν πιστέψουν, εμείς μπορούμε να το κάνουμε, μπορούμε να το στηρίξουμε. Και ο κόσμος απ’ ότι φάνηκε είναι από κοντά για να το αγκαλιάσει και να το υποστηρίξει».
Ακούστε τη συνέντευξη
